ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠO ΤΗΝ ΚΡΥΠΤΗ

Όμορφες ιστορίες βγαλμένες από την κρυπτή έτοιμες να μας κάνουν να αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο τον κόσμο γύρω μας.

Δεν φταίω εγώ αγαπητοί αναγνώστες. Εσείς που τα συζητάτε  μπροστά μου και κάπως έτσι η έμπνευση και ο προβληματισμός «αρρωσταίνουν» το μυαλό μου.

Αν προσβληθείτε  θα σας παρακαλούσα να κρατάτε τα εσώψυχα σας κρυφά, διαφορετικά  θα τα  δείτε στις επόμενες ιστορίες από την κρύπτη που σύντομα θα γεμίσουν το αλλόκοτο blog μου.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΥΠΤΗ Νο1

Σ'ΑΓΑΠΑΩ  ΜΕΝ ΑΛΛΑ

Δεν είμαι εγώ για τέτοια. Μου αρέσει η περιπέτεια.  Θέλω τον κίνδυνο.  Μου αρέσει,  πώς να στο πω, αυτό το απροσδόκητο, το απρόσμενο που ανεβάζει την αδρεναλίνη στα ύψη και κάνει την καρδιά σου να χοροπηδά λες και είναι σε τραμπολίνο.

Δεν μου αρέσουν βρε σου λέω οι φλατ καταστάσεις δεν έχω φτιαχτεί εγώ για αυτές.

Το εγώ μου είναι πολύ μεγάλο για να περιοριστεί στο δικό σου και οι προσδοκίες μου ακόμα μεγαλύτερες για να με περιορίσουν οι δικές σου.

Μα στο είπα δεν είμαι εγώ για αυτά.

Δεν τα μπορώ αυτά, με κουράζουν.

Πώς να στο πω, βαριέμαι εύκολα, θέλω διαρκώς να δοκιμάζω το καινούριο.

Με γοητεύει το άγνωστο και το μυστήριο.

Έτσι είμαι εγώ στο είπα από την αρχή μα εσύ αρνείσαι ακόμα και τώρα  να το καταλάβεις.

Σου λέω δεν μπορείς να με τιθασεύσεις, αλήθεια πες μου γιατί το προσπαθείς ακόμα;

Γιατί δε θα στο κρύψω το εγώ μου ικανοποιείται από την λατρεμένη και ευλαβική σου προσοχή.

Αλλά μέχρι εκεί εγώ δεν μπορώ να «κουβαλήσω» τα δικά σου συναισθήματα, δεν τα θέλω να γίνουν και δικά  μου,  μου αρέσει μόνο να ξέρω πως τα νιώθεις.

Μοναξιά;

Ω θεέ μου μα τι λέξη κι αυτή(!)

Βαρύγδουπη δεν είναι θαρρείς;

Αλλά κάτσε μήπως για αυτό προσπαθείς να με τιθασεύσεις;

Χα χα χα χα με κάνεις να γελάω.

Ανασφάλειες ;

Όχι όχι δεν νομίζω…

-Τι; Μα τι μου λες;

Άκου να δεις εγώ ξεκάθαρα λόγια λέω, εσύ γιατί επιμένεις;

Κοροϊδεύω τον εαυτό μου και κοροϊδεύω κι άλλους;

Μα σου είπα πως είμαι από την πρώτη κιόλας μέρα που σε είδα, ποιο είναι το πρόβλημα σου και τι δεν καταλαβαίνεις;

Η ζωή μας φεύγει πολύ γρήγορα γι' αυτό και η αγάπη πρέπει να δρα με κάποιους όρους και κανόνες, τι δεν το ήξερες;

Προστατεύεις αυτούς που αγαπάς με ψέματα.

Αλήθεια δεν το πιστεύεις;

Μα έτσι κάνουμε εμείς.

Προστατεύουμε και διατηρούμε την αγάπη μας με ψέματα, προκειμένου να περνάμε καλά.

-Τι σου φαίνεται γελοίο;

Μα όχι να μη σου φαίνεται, είναι το σωστό.

Μα αλήθεια σου λέω για πραγματική αγάπη, αλλά σου είπα και δεν με πρόσεξες θαρρώ πως η ζωή είναι μικρή.

Έτσι όλοι είμαστε ικανοποιημένοι, δε νομίζεις;

Εσύ με τον δικό σου τρόπο τα κάνεις όλα δύσκολα.

Συναισθήματα και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες.

-Δειλία;

Μα καλά δεν καταλαβαίνω πως σου ήρθε αυτή η λέξη.

Να σου πω υπονοείς ότι είμαι δειλός και ανασφαλής άνθρωπος;

Γιατί αν αυτό λες κάνεις μεγάλο λάθος.

Απλά έτσι είναι τα πράγματα, πρέπει να το αποδεχτείς.

Μα αλήθεια με ανακατεύει που είσαι τόσο ρομαντικός.

Το ψεματάκι το μικρό δεν κάνει κακό, δε βλέπεις άλλωστε  ποσό καλά περνάω;

-Τι δεν περνάω καλά;

Κάτσε περίμενε, δεν μπορείς να μου λες πως δεν περνάω καλά.

Κι εγώ και άλλοι γύρω μου μια χαρά περνάμε, απλά κάποιοι καλύτερο είναι να ζουν  στην άγνοια κι αυτό γιατί τους αγαπάω.

Με σύγχυσες κάπως η αλήθεια είναι, αλλά δεν πτοούμαι έτσι εύκολα.

Δεν μπορώ να ικανοποιήσω το δικό σου εγώ, ικανοποιώ μόνο το δικό μου κι αν δεν μπορείς να συμβάλλεις σε αυτό, μπορείς να φύγεις.

Άντε γιατί πολύ χρόνο μου σπατάλησες με τις χαζές σου ερωτήσεις και ανησυχίες  και έχω αγάπη να δώσω, μη το ξεχνάς.

Απλό δεν είναι;

Αλήθεια δεν ξέρω τι δεν καταλαβαίνεις τελικά...

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη