Αυγουστιάτικη Παράνοια

Γυροφέρνεις  χωρίς λόγο και αιτία στα δωμάτια του σπιτιού σου...ανοίγεις μηχανικά ντουλάπια κοιτώντας το περιεχόμενο  τους χωρίς όμως να κοιτάς πραγματικά και έτσι τα κλείνεις με την ίδια απάθεια.

Χαζεύεις τα βιβλία στα ράφια της βιβλιοθήκης σου λες και θα βρεις σ’ αυτά απαντήσεις σε ερωτήσεις που δε τολμάς να κάνεις στον εαυτό σου και ελπίζεις πως θα βρεις έτοιμες λύσεις για να τις αποφύγεις και έτσι να μη χρειαστεί να  τις κάνεις πότε...

Χάνεσαι σε σκέψεις και όταν «συνέρχεσαι»  δυσκολεύεσαι να συλλάβεις το πώς περνάει η ώρα όταν κάτι σε απασχολεί, αλλά εσύ αντί να σκεφτείς αυτό που σε «τρώει» βομβαρδίζεις το μυαλό σου με χίλιες δυο σκέψεις προσπαθώντας να το αποφύγεις.

Η ηρεμία και η εσωτερική σου γαλήνη έχουν γίνει έννοιες άγνωστες  και ο χρόνος αντί να λειτουργεί λυτρωτικά φαίνεται σα να σου χαμογελά χαιρέκακα.

Ξέρεις πολύ καλά τι σε βασανίζει, αλλά μόνο όταν  το παραδεχτείς και το αποδεχτείς αντιλαμβάνεσαι πως τελειώνουν τα περιθώρια έχοντας πάντα στο νου σου πως πρέπει να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα και να υποστείς το ότι ακολουθήσει.

Όσο το  καθυστερείς όμως αρρωσταίνεις το μυαλό σου…

-Είναι αλήθεια πολύ εύκολο να «δηλητηριάσεις» τις σκέψεις σου-

Πρέπει όμως –το οφείλεις στον εαυτό σου- να αντιμετωπίσεις αυτό που σε βασανίζει  γιατί είναι καλύτερα να το αποδεχτείς και να μπεις στη διαδικασία να το ξεπεράσεις πάρα να «τρώγεσαι»  καθημερινά χάνοντας τη θετική σου ενεργεία και διάθεση…

Στη τελική ότι κι αν είναι αυτό που σε απασχολεί αξίζει τον τόσο χρόνο που του αφιερώνεις θυσιάζοντας τις ώρες σου σε ατέρμονες σκέψεις και πράξεις χωρίς ουσία;

Μπορεί και να εκπλαγείς με το πόσο εύκολο είναι τις περισσότερες φορές να κάνεις ένα βήμα παρακάτω.

 Το μόνο που χρειάζεται είναι να αγαπάς τη ζωή.

Όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό θα δεις πόσο λιγότερο χρόνο θα σπαταλάς για να «θρηνείς» και να «τρώγεσαι» για τελειωμένες καταστάσεις.

Η ζωή είναι αλήθεια πολύ μικρή για να αναλώνεσαι σε θλιβερές καταστάσεις μάθε να ζεις με αισιοδοξία και θα δεις πως όλα γύρω σου θα αρχίσουν να αλλάζουν…!

Κλείνω με μια σοφή φράση του Κομφούκιου :  “Η ζωή είναι πολύ απλή, αλλά επιμένουμε στο να την κάνουμε πολύπλοκη”.

Τα φιλιά μου και τη αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη