ΚΙ ΟΣΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΣΟ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ

-Πόσο μίσος, πόνο, δυστυχία, ανασφάλεια και κακία μπορεί να κρύβει μέσα του ένας άνθρωπος;

Μεγάλη, αστείρευτη, ατελείωτη και ατέρμονη.

Τόση που να τον οδηγήσει να κάνει έναν συνάνθρωπο του να βασανίζεται για τις ιδιαιτερότητες ,τις αδυναμίες  και τον χαμηλών τόνων χαρακτήρα του.

Για το θάρρος που δεν βρήκε πότε να μιλήσει και άφησε το «είναι» του ανυπεράσπιστο μπροστά στη θλιβερή συμπεριφορά των μικρόψυχων και μαυρόψυχων  κορακιών που είναι ντυμένοι με ανθρώπινη σάρκα.

Και ήθελα να ξέρα και να μπορούσα να καταλάβω ποια είναι η ικανοποίηση που αντλεί μια θλιβερή ύπαρξη κάνοντας μια άλλη να νιώθει πόνο, φόβο και αβεβαιότητα;

Νιώθουν και εκείνοι έτσι και θέλουν να το μεταφέρουν και σε άλλους ή είναι τόσο θλιβεροί και κακοί από τη φύση τους;

Και γιατί κλείνουμε τα ματιά μας εμείς οι υπόλοιποι;

Γιατί ενώ μας δόθηκε απλόχερα η αίσθηση της όρασης, επιλέγουμε να το παίζουμε αόμματοι;

Γιατί έχουμε τόσο άσχημες και επιφανειακές ψυχές;

-Πως μπορούμε να ανεχόμαστε την αδικία διπλά μας;

Μα δεν το χωράει ο νους μου πως μπορούμε να βλέπουμε παιδιά να υποφέρουν και να μένουμε αδρανείς(!)

-Πως γίνεται να έχουμε ανοχή;

Λυπάμαι, αλήθεια σας λέω, λυπάμαι για λογαριασμό μας.

Και κοιτώντας έξω έναν ήλιο φωτεινό, λυπάμαι ακόμα πιο πολύ που ούτε αυτός ο έρμος δεν μπορεί να ζεστάνει τις καρδιές κάποιων ανθρώπων, παρά μόνο τους εξοργίζει ακόμα περισσότερο και θέλουν να τον κρύψουν και να τον θάψουν.

Θέλουν μόνο το σκοτάδι και μόνο αυτό λατρεύουν  γιατί εκεί δεν φαίνονται, εκεί νομίζουν πως κρύβουν τις αδυναμίες και τα ελάττωμα τους.

Νομίζουν πως το σκοτάδι τους καλύπτει τα κενά.

Νομίζουν πως το σκοτάδι μας εμποδίζει να τους δούμε πραγματικά.

Άλλα μέσα στο σκοτάδι υπάρχουν σπιθαμές φωτός που μας δείχνουν το έρεβος της ψυχής τους και το πόσο πιο αδύναμοι είναι οι ίδιοι.

Ανθρωπάρια χαμένα στα δικά τους προβλήματα και αδύναμα να τα λύσουν προσπαθούν να εκτονωθούν και να λάβουν κάποιου είδους λύτρωση κάνοντας τους άλλους να υποφέρουν.

Κι αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούνται από άλλους ανίκανους ανθρώπους να δημιουργήσουν οικογένεια και φέρνουν στον κόσμο νέες ζωές που τις περισσότερες φορές είναι  καταδικασμένες να γίνουν «τέρατα».

Κοινωνίες, πόλεις, νομοί και κανόνες δημιουργούν σαν μηχανές μαζικής παραγωγής τέρατα με ανθρωπινή μορφή που μεγαλώνοντας παραμονεύουν ακονίζοντας τα νύχια τους με σκοπό να κατασπαράξουν πλάσματα που δεν έχουν τη δύναμη να πατήσουν γερά στα πόδια τους.

Προσπαθώντας όμως να φτάσω σε ένα συμπέρασμα οφείλω να ομολογήσω πως θύτες και θύματα είναι αδύναμοι έχοντας όμως πιθανότητες να σωθούν και οι δυο.

Μα όσο ο ένας δε βοηθάει τον άλλο αυτό θα είναι αδύνατο.

Όσο εμείς οι τρίτοι είμαστε παθητικοί, ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζει να είναι ατέρμονος.

Και κάπως έτσι οι «Κυριακές»  θα συνεχίσουν στην αιωνιότητα να είναι μελαγχολικές κι αυτό γιατί  είμαστε μικρές θλιβερές υπάρξεις  και το αποδεικνύουμε καθημερινά με τη συμπεριφορά  μας. 

Τα φιλιά μου, την συμπαράσταση μου, τις σκέψεις μου και την αγάπη μου, 

Δήμητρα Σκλαβούνη 

ΥΓ1: Τα συλληπτήρια μου στην οικογένεια του Βαγγέλη Γιακουμάκη

ΥΓ2: Αν αντιμετωπίζετε προβλήματα με ακραίες συμπεριφορές ανθρώπων πατήστε εδώ  ή αν έχετε παρατηρήσει ότι κάποιος ταλαιπωρείται από τέτοιου είδους συμπεριφορές  σπεύσετε να βοηθήσετε.

ΥΓ3: Όλοι έχουμε μέσα μας κρυμμένα χαρακτηριστικά όπως είναι η δύναμη, η θέληση και το θάρρος απλά κάποιοι πρέπει να παλέψουν  λίγο παραπάνω για να τα βγάλουν στην επιφάνεια! Ας το κάνετε λοιπόν και ας μην αφήσετε πότε και κανέναν να σας αποδείξει το αντίθετο.  

ΥΓ4: Όσο δεν μαθαίνουμε η ιστορία θα επαναλαμβάνεται βλέπε Άλεξ, βλέπε Βαγγέλη. Ας ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ αυτή τη φορά και ας θυμόμαστε το συγκεκριμένο πρόβλημα κάθε μέρα και μέχρι να πάψει να υπάρχει!

ΚΑΗΜΕΝΕ ΔΥΣΤΥΧΗ, ΕΙΣΑΙ ΑΞΙΟΣ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΣΟΥ

Αλήθεια φίλοι μου, σας έχω μιλήσει πότε για εκείνον τον άνθρωπο που μόνο η λέξη δυστυχής τον χαρακτηρίζει και τον περιγράφει;

Μάλλον όχι…

Νομίζω πως ήρθε η ώρα να αναφερθούμε στον δυστυχή γιατί είμαι σίγουρη πως όλοι τον έχετε γνωρίζει κάποια στιγμή στη ζωή σας.

Ο καημένος ο δυστυχής είναι εκείνος που δεν μπορεί να αναγνωρίσει και να πει ένα ευχαριστώ με ειλικρίνεια για όλα εκείνα που απλόχερα και χωρίς κόπο του έχουν δοθεί.

Είναι εκείνος που "κλαίγεται"  για την άδικη τη μοίρα που τόσο βάναυσα του έχει φερθεί και δεν μπορεί να πάρει ανάσα όταν ακόμα και μέσα στην ατυχία του είναι τυχερός που μπορεί να βγει χωρίς μεγάλες απώλειες από τις δυσκολίες που του προκύπτουν.

Ο δυστυχής είναι εκείνος που ενώ σε γενικές γραμμές τον λες συμπαθητικό είναι και κάποιες άλλες που η αχαριστία και το λειψό μυαλό του τον κάνουν να έχει συμπεριφορά γεμάτη ζήλια, κόμπλεξ και κακία.

 Και ο καημένος ο δυστυχής επειδή νομίζει ότι είναι ο εξυπνότερος όλων ενώ σου συμπεριφέρεται σαν τελευταίος κάφρος νομίζει ότι το κάνει με το γάντι και δεν το καταλαβαίνει και κανείς(!)

Είναι εκείνος που επειδή από μόνος του δεν έχει κάποια λάμψη θέλει έντονα και με όλο του το είναι "κλέψει" από τη δική σου ενέργεια και χαρά για να μπορέσει να γίνει κι αυτός κάτι.

Είναι εκείνος που θα μειώσει τη χαρά σου και θα προσπαθεί συνεχώς να σε διαβάλλει για να νιώσει εκείνος καλύτερα.

Θα τονίσει κάποιες λάθος συμπεριφορές σου κι ας είναι μικρής σημασίας γιατί το καημένο το μυαλό του μέχρι εκεί φτάνει και όλα αυτά, γιατί; Για να νιώσει καλά με τον εαυτό του.(καημένε δυστυχή!)

Είναι εκείνος ο οποίος σε ζηλεύει γιατί με το ζόρι μπορεί να κάνει ένα πράγμα στη ζωή του και τρελαίνεται που εσύ μπορείς να κάνεις περισσότερα.

Είναι εκείνος που από τη δυστυχία και την κακομοίρα των άλλων αντλεί ικανοποίηση  γιατί επιβεβαιώνει ότι υπάρχουν χειρότεροι από αυτόν.

Ο καημένος ο δυστυχής τα κάνει όλα αυτά χωρίς να σκεφτεί και να προβλέψει πως θα έχει συνέπειες.

Και μπορεί να είναι τόσο τυχερός που να μην ακούσει ευαγγέλια ανάποδα, αλλά με τον καιρό θα "χάσει" από κοντά του τα άτομα στα όποια συμπεριφέρεται έτσι και θα αναρωτιέται κιόλας το γιατί.

Και είναι τόσο δυστυχής που πολύ πιθανό βαθιά μέσα του να ξέρει τους λόγους, αλλά αρνείται να τους φέρει στην επιφάνεια.

Αλλά φίλοι μου γιατί κάποιος να ανεχτεί την ανώριμη συμπεριφορά του; Τα κόμπλεξ  και την κακία του;

Κάνεις δεν έχει όρεξη να ασχολείται με έναν δυστυχή γιατί υπάρχουν όντως δυστυχισμένοι άνθρωποι που μπορεί να έχουν ανάγκη από άλλους ευδιάθετους ανθρώπους. Όπως υπάρχουν και χαρούμενοι άνθρωποι και οι χαζοχαρούμενοι, το τονίζω χαρούμενοι που έχουν ανάγκη να είναι με άλλους εξίσου χαρούμενους ανθρώπους.

Ποιος θέλει λοιπόν να κάτσει με έναν δυστυχή που το μόνο που θέλει είναι αντλεί την ενέργεια των άλλων και να αισθάνεται πως είναι ο καλύτερος όλων;

-Μα καταλαβαίνετε  γιατί είναι τόσο δυστυχής αυτός ο άνθρωπος;

Καημένε δύστυχη πάντα έτσι θα πορεύεσαι και κυρίως ψεύτικες σχέσεις θα συνάπτεις  γιατί κανείς δεν θα σε αντέχει και εσύ εκεί τον χαβά σου θα κάνεις όλα αυτά και θα νομίζεις πως είσαι ο πιο τρομερός όλων.

Καημένε δυστυχή να ξέρεις όμως δεν σε λυπάμαι καθόλου, όπως πολλοί δεν θα σε λυπηθούν.

Για αυτό και θα σταματήσω να ασχολούμαι μαζί σου και αφού με τον ευγενικό τρόπο δεν λες να το καταλάβεις θα δεις τον πιο άσχημο, αυτόν της αδιαφορίας κι αυτό καημένε μου δυστυχή είναι που θα αποτρελάνει το "πονεμένο"  και εδώ που τα λέμε "άρρωστο" μυαλό σου.

Και όχι δεν το λέω με κακία, ούτε με εκδικητικό τόνο. Απλά όπως εσύ αντλείς χαρά εφαρμόζοντας την κακή σου συμπεριφορά αντίστοιχα και εγώ αντλώ χαρά και ικανοποίηση στο να  δίνω τη θετική μου ενέργεια σε ανθρώπους που όντως το έχουν ανάγκη ή πολύ απλά το αξίζουν και εσύ φίλε μου δυστυχή δεν βρίσκεσαι σε αυτές τις κατηγορίες.

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη

ΥΓ: "Πολεμήστε" τους αρνητικούς με χαμόγελα και καλή διάθεση, αυτό μπορεί να τους φτάσει στα άκρα!

ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ Η ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ , ΕΣΥ ΤΙ ΕΙΣΑΙ;

Κοιτά να δεις τι ήρθε στο αλλόκοτο μυαλό μου βράδυ Πέμπτης να σου πω, έτσι γιατί μου την έδωσε και είχα και καιρό.

Θα μπω στο θέμα χωρίς πολλές περιστροφές, πάρε βαθιά ανάσα, βάλε να πιεις το αλκοόλ που σε ευχαριστεί και διάβασε.

Η αλήθεια είναι πως μια βόλτα στη φύση μπορεί πραγματικά να σε ηρεμήσει. Αναπνέεις καθαρό αέρα, απολαμβάνεις τη μουσικότητα από το θρόισμα των φύλλων, τις συντονισμένες μελωδίες των πουλιών  και γαληνεύεις με το πράσινο χρώμα που επικρατεί και που «χάνεται» κάπου στις απαλές γαλάζιες αποχρώσεις του ουρανού.

Η εσωτερική γαλήνη έχει αγγίξει το ζενίθ της και πιστεύεις πως θα μπορούσες για πάντα να συνυπάρξεις αρμονικά με την κατάσταση αυτή και πως δε θες κάτι άλλο παρά αυτή την όμορφη στιγμή να την κρατήσεις για πάντα.

Αλλά τα μονοπάτια που συναντάς μπροστά σου είναι πολλά για να κάτσεις σε μια υπέροχη μεν, αλλά στάσιμη και ελεγχόμενη κατάσταση. Και είναι όλα τόσο διαφορετικά που μεγάλο μπέρδεμα σου δημιουργούν και το μυαλό σου θολώνει, σαστίζει και η καρδιά σου βιώνει μεγάλη αναταραχή για το τι να διαλέξει.

Και εσύ είσαι εκεί σαν σε γραμμή εκκίνησης με πληθώρα επιλόγων μπροστά σου έτοιμος να «τρέξεις» και να δεις όλη εκείνη την ανεξερεύνητη ομορφιά που «ανοίγεται» στα έκπληκτα και αδηφάγα μάτια σου.

Μερικές φορές «κολλάς» και ξεχνάς πως έχεις κι άλλες επιλογές διαδρομών ενώ σε άλλες στιγμές γρήγορα περνάς κάποιες και τρέχεις μανιωδώς  από το ένα στο άλλο χωρίς να κρατάς όλα εκείνα που θα μπορούσαν να σου δώσουν οι διαδρομές σου.

Αυτή η μανία σου να προλάβεις να δεις τα πάντα και όσο πιο γρήγορα μπορείς δεν σε αφήνει να σκεφτείς καθαρά και έτσι δε δίνεις στη κάθε σου διαδρομή τον χρόνο που πρέπει για να φτάσεις στο τέλος της  και το χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψεις πίσω ή στην καλύτερη των περιπτώσεων για να βρεις  «μυστικές» εισόδους για τα άλλα μονοπάτια.

Και ξέρεις οι μισές καταστάσεις που ουσία δεν έχουν σε κάνουν  να είσαι μισός και να μην απολαμβάνεις την ολοκλήρωση και έτσι μαθαίνεις να συμβιβάζεσαι με μπερδεμένες και αόριστες καταστάσεις που ούτε πως αρχίζουν ούτε πως τελειώνουν καταλαβαίνεις.

Και έτσι στις απεριόριστες και ατέρμονες διαδρομές σου ψάχνεις να βρεις κάτι να σε ολοκληρώσει και να ηρεμήσει το ταραγμένο το μυαλό σου και την τρομαγμένη σου καρδιά ,μα μάταια το κάνεις αυτό.

Γιατί αν εσύ δεν είσαι ολοκληρωμένος κάνεις δε θα γεμίσει το κενό σου και γιατί να το κάνει κιόλας;

-Τι να σε βάλει βάρος στις πλάτες του;

Θα φύγει και θα βρει έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο που θα μπορεί να συμβιώσει μαζί του γιατί ο ένας θα εκτιμά και  θα σέβεται την ολότητα του άλλου και εσύ θα συνεχίσεις να γυρνάς σαν λυσσασμένο σκυλί στα μονοπάτια και θα προσπαθείς να βρεις λύσεις στις απορρίψεις που δέχεσαι και σε όλα εκείνα που γρήγορα προσπέρασες θα γυρεύεις απαντήσεις σε ερωτήσεις που έπρεπε να θέσεις νωρίτερα.

-Και ξέρεις τι;

Μερικές φορές ΕΙΝΑΙ αργά.

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη

ΥΓ: Εντάξει, το ξέρετε δεν είμαι καλά, δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΛΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ

Άλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της και λίγες ώρες πριν υποδεχτούμε το 2015 σκέφτηκα να μοιραστώ μερικές από τις σκέψεις μου μαζί σας.

 Σε κάποιους μπορεί να φάνουν χρήσιμες, σε κάποιους ανούσιες. Όπως και να ‘χει είναι επιλογή σας να διαβάζετε τις τρέλες μου.

Θα ήθελα πολύ να πιστέψω πως στο σύνολο της η χρόνιας που πέρασε ήταν για όλους σας φοβερή και απίστευτη,αλλά θα ήταν τρελό να το νομίζω μιας και δεν σε ζω κλεισμένη σε ένα γυάλινο κλουβί που δεν έχει επαφή και επικοινωνία με τον έξω κόσμο.

Ελπίζω τουλάχιστον τα θετικά να ήταν περισσότερα από τα αρνητικά.

Συνεχίζοντας,  πολλές φορές οι λόγοι που χαρακτηρίζουμε μια χρονιά κακή είναι επειδή μας τυχαίνουν πολλές αναποδιές και τα πράγματα δεν πάνε όπως ακριβώς τα έχουμε φανταστεί.

Βέβαια, αναποδιές τυχαίνουν σε όλους μας.

-Ξέρετε όμως τι έχω καταλάβει;

Μερικές φορές επαναπαυόμαστε στο ότι κάθε νέο έτος είναι ένα μαγικό τζίνι που θα μας πραγματοποιήσει όλες τις ευχές και επιθυμίες μας χωρίς εμείς να κάνουμε τίποτα.

Όχι όχι δεν λειτουργεί έτσι.

Δεν μπορείς να κάθεσαι να περιμένεις και να μην κάνεις κάτι γι’ αυτό.

Δεν γίνεται να κλαίγεσαι και να πιστεύεις πως θα εξελιχτούν θετικά οι καταστάσεις στη ζωή σου.

Γενικά δεν γίνεται τίποτα χωρίς να βάλουμε και εμείς το χεράκι μας.

Το 2014 έθεσα κάποιους στόχους και τελικά κατάφερα να φέρω εις πέρας τους περισσότερους και όχι επειδή μου εμφανίστηκε κάποιο τζίνι, αλλά επειδή είχα διάθεση και επειδή επέλεξα να κινητοποιηθώ.

Όσο «κινείσαι» και είσαι θετικός τόσο κινούνται και οι καταστάσεις γύρω σου. Όταν μένεις στάσιμος τότε και η ζωή σου θα είναι στάσιμη.

Γιατί όλα στη ζωή ακόμα και η τύχη λειτουργούν με βάση το «δράση αντίδραση».

Αν λοιπόν έχετε θέσει τους στόχους και τα όνειρα σας για το 2015 σας προτείνω να βάλετε το χεράκι σας και να προσπαθήστε γι’ αυτά γιατί κανένας άλλος δεν θα το κάνει. Ναι πολλοί άνθρωποι μπορεί να σας βοηθήσουν, αλλά αν εσείς δεν κινήσετε τα νήματα δε θα γίνει τίποτα.

Δεν τελείωσα όμως εδώ.

Υπάρχουν κι αλλά που πρέπει να αλλάξετε στη ζωή σας για να είναι αυτή η χρονιά  καλύτερη.

Πολύ βασικό είναι να απομακρυνθείτε από ανθρώπους που σας «τρώνε» τη θετική σας ενέργεια.

Δεν υπάρχει λόγος να πιέζεστε και να χαλάτε τη ζαχαρένια σας επειδή υπάρχουν άνθρωποι κακοί, ζηλιάρηδες και κομπλεξικοί.

Απλά, όμορφα και πολιτισμένα απομακρυνθείτε και ή κρατήστε τυπικές επαφές ή ακόμα καλύτερα μη τους ξαναδείτε πότε.

Αφήστε τους αρνητικούς ανθρώπους και μείνετε μαζί με εκείνους που είναι θετικοί και σας αγαπούν, όλοι οι άλλοι δε σας βοηθάνε απλά σας «τρώνε» την ενέργεια, πράγμα που δεν αξίζουν.

Όπως επίσης δεν είναι ανάγκη να σπαταλάτε την ενέργεια σας σε ανθρώπους που είναι αχάριστοι και σας θέλουν μόνο για να περνάνε καλά όταν έχουν χρόνο.

Γενικά μην αφήνετε κανέναν να σας χαλάει τα σχέδια, τα όνειρα, τη διάθεση και ότι άλλο μπορεί να σας χαλάσει.

Και το ξέρω μπορεί να ακούγεται κοινότυπο, αλλά γεμίστε τον χρόνο σας με χόμπι και δραστηριότητες που σας ευχαριστούν.

Δείτε θετικά την όλη φάση γιατί αλλιώς θα τρελαθείτε.

Ααα το πιο σημαντικό από όλα: να αγαπάτε και αν αγαπάτε μη το λέτε απλά επειδή είναι συνήθεια, αλλά να το δείχνετε.

Αν αγαπάτε, το έχουμε ξαναπεί, αν αγαπάτε μπορείτε να κάνατε τα πάντα.

Η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη για τα πάντα ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ!

Εύχομαι λοιπόν το 2015 να είναι καλύτερο από το 2014 γιατί θα αλλάξουμε μυαλά, θα γίνουμε πιο θετικοί και με διάθεση και όρεξη θα καταφέρουμε να φτάσουμε τους στόχους και τα όνειρα μας.

-Τι ;;; Ζω στη κοσμάρα μου και είμαι φαντασμένη;

Πφφφ!!

Πείτε ότι θέλετε, περνάω καταπληκτικά και με αυτό το σκεπτικό πέρασα μια ωραία χρονιά και ετοιμάζομαι να περάσω μια ακόμη καλύτερη!

Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο!

Καλή χρόνια με υγεία, αγάπη, ευτυχία, δράση, επιτυχίες και ότι άλλο επιθυμείτε!

ΥΣ1: Να σας ενημερώσω στο σημείο πως φέτος αποφάσισα να μην είμαι ανεκτική με κανέναν. Ότι δίνεις αυτό και θα παίρνεις. ;)

ΥΣ2: Θα έρθει κι άλλο σχετικό κείμενο με απολογισμό και με περισσότερο νόημα γιατί αυτό  γράφτηκε σε ένα μισάωρο –το πολύ-  ήταν της στιγμής έτσι για το αντίο του 2014

Καλή χρονιά,

τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη.

AΛΛΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΟ ΔΟΥΛΕΊΑ

Πολύ χαίρομαι που σήμερα, 5 Δεκεμβρίου, είναι η Παγκόσμια Ημέρα Εθελοντισμού καθώς μου δίνεται μια υπέροχη αφορμή να αναφερθώ στις βασικές και μάλλον όχι τόσο γνωστές διαφορές του με τη δουλεία.

Ίσως κάποιοι σκέφτεσαι, μα καλά τι λέει;

Όλοι γνωρίζουν ότι είναι δυο εντελώς διαφορετικές έννοιες.

Αμ δε!

Είναι φαίνεται η τάση στην εξωτική Ελλάδα του 2014, οι επιχειρηματίες, εργοστασιάρχες και ιδιοκτήτες διαφορών και ποικίλων επιχειρήσεων στην προσπάθεια τους να γίνει σωστά η δουλειά τους και να βγάλουν τα χρήματα τους χωρίς όμως –ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ- να πληρώσουν προσωπικό -είναι βλέπετε και η οικονομική κρίση στη μέση-  να αναρτούν αγγελίες ζητώντας εθελοντές.

Ναι ναι καλά ακούσατε, εθελοντές.

Εθελοντές δημοσιογράφους,εθελοντές για γραμματειακή υποστήριξη, για δημόσιες σχέσεις για δουλειές γραφείου κτλ.

Κι εγώ η άμοιρη, η καημένη η ιδεολόγα που θεωρούσα και πίστευα λανθασμένα τόσα χρόνια πως εθελοντισμός είναι μια μορφή αλληλεγγύης και προσφοράς, ένα λειτούργημα που σκοπό έχει να βοηθήσει ανθρώπους που το έχουν ανάγκη.

Μα αλήθεια πόσο σαχλή και χαζή μπορεί να αισθάνομαι.

Τώρα που το σκέφτομαι κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ανάγκη.

Ο επιχειρηματίας, ο εργοστασιάρχης και ο ιδιόκτητης μιας επιχείρησης που θέλει να προωθήσει τη δουλειά του και να βγάλει τα εκατομμύρια του είναι κι αυτός ένας άνθρωπος με ανάγκη και χρειάζεται τη βοήθεια μου.

Τώρα που το σκέφτομαι ακόμα καλύτερα, ίσως πρέπει να καταργήσουμε εντελώς τους μισθούς και να δουλεύουμε για την καλή μας την καρδιά και να ταΐζουμε το στομάχι, τα παιδιά και τα όνειρα μας με αγάπη για τους άμοιρους εργοδότες που έχουν ανάγκη.

Φτάνει όμως με τα αστεία, νομίζω το λάβατε το μήνυμα.

Μάθετε λοιπόν να ξεχωρίζετε τον εθελοντισμό από τη δουλεία.

Γιατί αυτό που θέλουν να κάνουν στην Ελλάδα δεν είναι ούτε εργασία ούτε εθελοντισμός είναι δουλεία.

Ακόμα κι αυτοί που πληρώνονται στην ιδία κατηγορία ανήκουν.

Το να δουλεύεις 8 ώρες και πολλές φόρες υπερωρίες και ο μισθός σου να γυροφέρνει τα 500 ευρώ, είναι δουλεία .

Και αυτά τα τρίμηνα και πεντάμηνα προγράμματα που βγάζετε που πρέπει να λέμε και ευχαριστώ και μειώνονται εικονικά τα ποσοστά της ανεργίας δουλεία είναι.

-Πόσο όμως θα συνεχιστεί αυτή η κατάσταση;

Γιατί και οι βλάκες κάποτε ξυπνάνε από τον λήθαργο και τις περισσότερες φορές γίνονται επικίνδυνοι.

-Πρέπει να φτάσουμε πάλι στα άκρα;

Μια ζωή στα άκρα και τις περισσότερες φορές νικημένοι. Μα μερικές φορές οι καταστάσεις προς μεγάλη μας έκπληξη αλλάζουν και ο κόσμος γυρίζει ανάποδα.

Προσοχή λοιπόν γιατί τα όρια αυτή τη φορά έχουν αρχίσει να στενεύουν επικίνδυνα.

ΥΣ1: Εθελοντισμός: Η έννοια του εθελοντισμού συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά. Ο εθελοντισμός εκφράζεται με πολλούς τρόπους, ο καθένας από αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς.

ΥΣ2: H δουλεία υπήρξε αρχαίος και διαπολιτισμικός θεσμός που νομιμοποιούσε την μετατροπή του ανθρώπου σε ιδιοκτησία. Απαγορεύτηκε σταδιακά για οικονομικούς και ηθικούς λόγους στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Η δουλεία συνεπαγόταν όχι μόνον τον κοινωνικό θάνατο του ατόμου, αλλά του αφαιρούσε αυτή καθαυτή την ανθρώπινη υπόσταση και το υποβίβαζε στο εξής σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση (ιδιώτη ή κράτους). Σε κατάσταση δουλείας ζούσε κατά καιρούς και περιοχές το 20%- 40% του πληθυσμού των κοινωνιών, ενώ υπήρξαν και κοινωνίες με πολύ υψηλότερο ποσοστό δούλων.

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη 

ΝΑ ΤΟ ΑΓΑΠΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

Οι παγκόσμιες ημέρες είναι πολλές και αφορούν σε εορτασμούς, γιορτές και υπενθυμίσεις καταστάσεων που συμβαίνουν γύρω μας και οφείλουμε να είμαστε ευαισθητοποιημένοι και ενήμεροι γι’ αυτές.

Σήμερα είναι η «Ημέρα του Παιδιού» και για μένα είναι από τις σημαντικότερες ήμερες που δεν πρέπει να δίνουμε σημασία για 24 ώρες, αλλά για μια ολόκληρη ζωή.

Το παιδί, βρε σεις το παιδί είναι ένα μικρό πλασματάκι  που έρχεται στον κόσμο αυτό αγνό, μικρό και πολλές φορές – σιχαμεροί ενήλικες- απροστάτευτο.

Οφείλεις να του δώσεις αγάπη, παιδεία, τρόπους και να του προσφέρεις όλα αυτά τα εφόδια που θα το κάνουν να μπορεί να αντεπεξέλθει στις κοινωνίες και στις δύσκολες καταστάσεις που έχουν διαμορφωθεί σε όλο τον κόσμο.

Να του μάθεις όλα εκείνα που εσύ δεν έμαθες και δυσκολεύτηκες να αντιληφθείς κάνοντας μοιραία λάθη. Προς θεού όχι να βγάλεις τα απωθημένα σου πάνω του.

Το παιδί είναι ένας μικρός άνθρωπος που εν δυνάμει ξέρει πολλά  και μπορεί να μάθει ακόμα περισσότερα, απλά θέλει τους σωστούς τρόπους για να τα ξεκλειδώσεις όλα αυτά.

Το παιδί έχει δικαιώματα και δυστυχώς δεν τα ξέρουμε όλα .

Να εδώ θα τα δεις------- Πάτα.

Κι όμως ανίδεοι άνθρωποι , σκληροί και άμυαλοι  δεν το αντιλαμβάνονται αυτό και επειδή η κοινωνία προστάζει να κάνουν παιδιά κάνουν.

Άνθρωποι που δεν είναι ικανοί να κρατήσουν στη ζωή ένα φυτό έχουν οικογένειες και βασανίζουν  –μεταφορικά ή κυριολεκτικά-  μικρές ψυχούλες, άλλοι τα αφήνουν σε ιδρύματα και τα παρατάνε λες και είναι κάποιο αντικείμενο.

Ναι το ξέρω κοινοτοπίες λέω τώρα, αλλά είναι αναθεματισμένες αλήθειες.

Δε θέλω να γίνω μελό, αλλά θέλω κάπως να αντιληφθούμε το πόσο σημαντικό είναι να φέρνεις μια ζωή στον κόσμο.

Ξέρω ανθρώπους που βασανίζονται να κάνουν παιδιά και άλλοι τα έχουν και βασανίζουν εκείνα.

Δεν είναι όλοι άνθρωποι  ικανοί να μεγαλώσουν παιδιά.

Αλλά εσείς που είστε ή για κάποιο λόγο αποκτήσατε να τα προσέχετε και να τα αγαπάτε.

Να τα αγαπάτε και να προσπαθείτε να διατηρήσετε την παιδικότητα τους  γιατί αλλιώς θα μεγαλώσουν γρήγορα και άσχημα.

Δείτε τα σημερινά παιδιά, είναι τρομακτικό αυτό που συμβαίνει στη πλειοψηφία τους.

Αλλά δεν φταίνε εκείνα, οι γονείς τους, αυτοί οι κακούργοι που δεν ασχολούνται μαζί τους ή έχουν  κι αυτοί μυαλό σάπιας μπανάνας.

Να τα αγαπάτε τα παιδιά γιατί αυτά είναι το μέλλον του κόσμου και τα φέρατε  στη ζωή όχι για να τα τιμωρήσετε με τα λάθη σας.

Τα παιδιά θέλουν αγάπη.

Γιατί η αγάπη που θα τους δώσεις έχει όλα τα συστατικά για να προετοιμαστούν για τον έξω κόσμο.

Και ξέρεις τι με την αγάπη αυτή θα τους μάθεις να μη χάσουν πότε το παιδί μέσα τους και μεγαλώνοντας αυτό θα τα κάνει ακόμα πιο ευτυχισμένα.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί αυτοί που μεγάλωσαν τόσο ώστε να χάσουν το παιδί που έχουν μέσα τους είναι δυστυχισμένοι, «κρύοι», δεν έχουν μαγική και «τρελή» φαντασία ενώ εκείνοι που το διατηρούν είναι αλλιώς.

 Μπορεί σήμερα λοιπόν να είναι «Ημέρα του Παιδιού» , αλλά για μένα είναι παράλληλα και «Ημέρα του Εσωτερικού μας Παιδιού».

Εκείνο το παιδί που μεγάλωσε έτσι ώστε να μπορεί να επιβιώσει στη σαπίλα, που μεγάλωσε έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται την αγάπη, το παιδί που θα βοηθήσει και τα άλλα παιδιά γύρω του.

Να αγαπάτε τα παιδιά και να σας νοιάζει όσο τίποτα στον κόσμο να λάβουν σωστή παιδεία γιατί αυτό είναι το κλειδί σε όλα.

Κι αυτό δεν θα το βρείτε δυστυχώς στα σχολεία, πρέπει να του το δώσετε εσείς.

Όποτε αγάπη και παιδεία, μοιάζει απλό, μελό και βλακώδες, αλλά αλήθεια είναι η μονή λύση για μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. 

ΥΓ1: Η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη για τα πάντα, δεν είναι σαχλαμάρα είναι αλήθεια, θα το εξηγήσω σε άλλο κείμενο.

ΥΓ2: Τα παιδιά είναι δύναμη, μην τα «ευνουχίζεται» και μην τα μεγαλώνετε να γίνουν τέρατα.

ΥΓ3: Θάνατος σε όλους εκείνους που τα εκμεταλλεύονται και τα κακοποιούν. Κάποια μέρα σιχαμερά απόβρασμα θα το πληρώσετε πολύ άσχημα.

ΥΓ4: Δύναμη και υπομονή σε όλους εκείνους τους γονείς που τα παιδάκια τους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.  Το ξέρω είναι δύσκολο και ψυχοφθόρο, αλλά σας έχουν ανάγκη γι’ αυτό μη σταματήστε πότε να τα στηρίζεται.

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΤΡΕΣ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ

Σήμερα, 19 Νοεμβρίου, είναι η «Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα» και με βάζει σε πολλές σκέψεις αυτή η «γιορτή».

Αλήθεια σας το λέω.

Πριν ξεκινήσω τα γνωστά μου να σας θυμίσω πως είναι άνθρωποι όπως κι εμείς και ναι μπορεί όταν είμαι θυμωμένη να βγαίνει το σεξιστικό από μέσα μου, αλλά γενικά πιστεύω πως όλα έχουν να κάνουν με το τι άνθρωπος είσαι και όχι με το αν κάποιος είναι άντρας ή γυναίκα.

Παρόλα αυτά αναπόφευκτα υπάρχουν κάποιες διαφορές που είτε τα κοινωνικά πρότυπα είτε τα media έχουν θεμελιώσει με αποτέλεσμα θέλοντας και μη, να μη μπορείς να αποφύγεις κάποια διαχωριστικά σχόλια.

Επιστρέφοντας λοιπόν, θα έλεγα πως την αρσενική μερίδα του πληθυσμού όπως και τη θηλυκή τη χωρίζω σε ανθρώπους που γουστάρω και θέλω να τους έχω στη ζωή μου, σε ανθρώπους που παλεύονται ευχάριστα, σε άλλους που μου είναι αδιάφοροι και σε άλλους που θα μπορούσα να  τους κουτουλήσω με μανία και δίχως αύριο.

Να ξεκαθαρίσω στο σημείο αυτό πως δεν έχω καμία διάθεση να κράξω τον αντρικό πληθυσμό  και να εξυμνήσω τον γυναικείο σαν μια πονεμένη και καλά μπουχτισμένη γυναικά με τα αρσενικά ή γουρούνια όπως πολλές τους αποκαλούν.

 Ίσα ίσα θέλω να τονίσω και να δώσω βάση σε εκείνους τους άντρες που πραγματικά ξεχωρίζουν και είναι μετρημένοι στα δάχτυλα θα έλεγε κανείς.  

Γιατί ναι κορίτσια όσο και αν δεν το πιστεύετε υπάρχουν άντρες που είναι νορμάλ, όπως μπορεί να οριστεί πια κι αυτή η λέξη.

Άντρες που είναι ευγενικοί, με τρόπους, έξυπνοι και με χιούμορ -αυτά πάνε αναπόφευκτα μαζί-  με γούστο, με συναισθήματα και με όλα αυτά που συνήθως κατηγορούνται  ότι δεν έχουν.

Άντρες με αξία και τιμή! 

Απλά κυκλοφορεί τόση πλέμπα εκεί έξω και δυσκολεύεσαι να τους διακρίνεις κι αν τους βρεις κάτι σου ξινίζει πάνω τους.

Επ τι έγινε άκουσα ήδη κάποια φωνούλα να πετάγεται;

Είναι πολύ nerd για τα γούστα μου, παίζει αρκετές ώρες παιχνίδια, θέλει να βγαίνει μόνος με τους φίλους του, δε μου λέει συνέχεια πως με αγαπάει και επίσης τι είναι αυτό το κόλλημα με τη μπάλα;

-Τι παράξενα πλάσματα ε;

Λοιπόν κορίτσια ηρεμήστε.

Αυτά δεν είναι προβλήματα, αυτά καλά κάνει και τα κάνει.

Δηλαδή εσύ αν έβλεπες ή έπαιζες κάτι που σε εξιτάρει  και το γουστάρεις θα ήθελες συνέχεια διπλά σου έναν κολαούζο ακόμα κι αν είναι ο άνθρωπος σου; 

Όλοι θέλουμε κάποιες στιγμές μόνοι μας και με τις παρέες μας

Εσύ δε θες χρόνο με τους δικούς σου φίλους;

Όσο για τη μαγική λεξούλα όσο πιο συχνά λέγεται τόσο πιο εμετική γίνεται.

Λίγες φόρες και όταν χρειάζεται είναι μια χαρά, αλλιώς χάνει το νόημα.

Αν θέλετε να τους κατηγορήσετε γιατί μπορεί να είναι άπιστοι χωρίς λόγο ή να λένε ψέματα ή όντως να σας γράφουν, εκεί ναι να το δεχτώ κάτι δεν πάει καλά.

Αλλά στο σημείο αυτό κορίτσια μου θα σας πω κάτι που είμαι σίγουρη ότι το ξέρετε απλά δυσκολεύστε να το παραδεχτείτε.

Όλα είναι δράση αντίδραση. Όποτε αν δεν έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα ή μια χρονιά συμπεριφορά μαλάκα ή δεν είναι  καθυστερημένος και γελοίος τότε κάπου φταίτε κι εσείς.

Κάτι κάνετε λάθος.

Όποτε μην τους κατηγορούμε όλους κατευθείαν και μη κάνετε το λάθος να τους βάζετε όλους στο ίδιο σακί.

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί θα τους κάνεις ακόμα κι αυτούς τους λίγους να πιστέψουν ότι πρέπει να το κάνουν γιατί είναι άντρες και πρέπει να είναι γουρούνια και γελοίοι.

Γιατί το ξέρω υπάρχουν πολλοί που σκέφτονται σαν κι εμένα είτε είναι γυναίκες είτε είναι άντρες, αλλά μερικές φόρες σε μια στιγμή αδυναμίας -γιατί άνθρωποι είμαστε όλοι στη τελική- θα καταπιαστούν από αυτές τις δηλώσεις και τα στάνταρ και θα τη κάνουν τη μαλακιά τους  -όποια κι αν είναι αυτή-  και τότε ποιος θα φταίει;

Εκεί δεν θα φέρουν ευθύνη μόνο τα πρότυπα που μας πλασάρουν, αλλά κι εμείς.

Κι αυτό ισχύει και για εμάς τις γυναίκες.

Και να σας πω κάτι…Γιατί κατηγορούμε τόσο εύκολα τους άνδρες και δεν βλέπουμε τα χάλια που επικρατούν στη θηλυκή πλευρά;

Αλλά σας λέω στη τελική είναι τι άνθρωπος είσαι και όχι αν είσαι άντρας ή γυναίκα, να το θυμάστε αυτό!

Όπως και να χει σήμερα είναι η «Παγκόσμια Ημέρα του Άντρα» μια μέρα να γιορτάσεις τους άντρες εκείνους που είναι σωστοί, άξιοι και ξέρεις πολύ καλά πως ανεξάρτητα από μικρό χαζό- συμπεριφορές πάνω από όλα είναι ωραίοι άνθρωποι και αξίζουν την αγάπη σου, τον θαυμασμό σου τον έρωτα σου και τον χρόνο σου γιατί διαφέρουν τόσο από όλους εκείνους που χαλάνε το όνομα τους.

Και όχι μόνο των ανδρών, αλλά του ανθρώπινου είδους γενικότερα.

ΥΓ1: Σου φάνηκε ότι δεν υπήρχε λόγος να γραφτεί και πως ήταν πολύ μεγάλο; Δεν μπορώ να κάνω κάτι τώρα το διάβασες.

ΥΓ2: Λευτεριά στους ανθρώπους ρεεεε!!!

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη