Μπορεί να σε δούμε μετά το δεύτερο αστέρι δεξιά..κάπου εκεί στην ευθεία...

Ας είναι αυτό το ταξίδι πιο χαρούμενο από το προηγούμενο ...

Όταν φεύγει από τη ζωή ένας άνθρωπος που θαυμάζεις δε μπορείς να μη στεναχωρηθείς ακόμη κι αν δεν τον ήξερες  προσωπικά γιατί μέσα από τη πορεία και την καριέρα του  σε έκανε χωρίς απαραίτητα να το θέλει να τον εκτιμήσεις και ως προς τον επαγγελματισμό του, αλλά και ως προς το ότι κατάφερε «μείνει» άνθρωπος σε ένα κόσμο τεράτων.

Ο Robin Williams ήταν υπέροχος και ως τρελός επιστήμονας και ως το παιδί που επέστρεψε από τη ζούγκλα, πραγματικά το πιο γλυκό και τέλειο τζίνι και ειλικρινά μια απίστευτη νταντά που δε με άφησε λεπτό να πάρω ανάσα από το γέλιο, αλλά είχε έναν άλλο πολύ πιο σημαντικό ρολό  αυτό του ανθρώπου, τον οποίο ενσάρκωνε  με αρκετά μεγάλη επιτυχία  σε καθημερινή βάση και πραγματικά τον έκανε ξεχωριστό…

Ξέρεις δεν είναι εύκολο όταν είσαι διάσημος, έχεις τόσα λεφτά, δόξα, θαυμαστές, αγάπη και προβολή να παραμείνεις ανθρώπινος.

Αυτό είναι ένα στοίχημα που πολλοί  χολιγουντιανοί ηθοποιοί χάνουν…

 Εκείνος όμως το κέρδισε και  με το παραπάνω.

Τα πολλά δικά μου λόγια όμως είναι περιττά γι’ αυτό ας θυμηθούμε κάποια δικά του:

«No matter what people tell you, words and ideas can change the world.»

«You're only given a little spark of madness. You mustn't lose it.»

«Reality is just a crutch for people who can't cope with drugs.»

«If women ran the world we wouldn't have wars, just intense negotiations every 28 days.»

«Reality: What a concept!»

Ο Robin Williams θα μείνει στις μνήμες μας για πολλές καταπληκτικές υποκριτικές ερμηνείες, αλλά σίγουρα αυτή που πάντα θα τον ξεχωρίζει θα είναι η ερμηνεία της ίδιας του της ζωής.

RIP Robin….1951-2014

ΥΓ1: Μη σας σοκάρει το γεγονός πως άνθρωπός που χαρίζει χαμόγελα ο ίδιος βασανίζεται από κατάθλιψη είναι κάτι το οποίο συμβαίνει πολύ συχνά ειδικά στην περίπτωση των κωμικών. Απλά πότε δε ξέρεις τι αποθέματα υπομονής και ψυχής έχει ένας άνθρωπος που επιλέγει να βασανίσει μόνο τον  εαυτό του και να χαροποιεί όλους τους άλλους γύρω του.

-δε λέω ότι είναι σωστό είναι όμως δύσκολο και εκτός από τρομακτικές ιατρικές έννοιες που χαρακτηρίζουν αυτή την κατάσταση δε παύει να  κρύβει και  μεγαλοψυχία-

ΥΓ2: Και επειδή πάντα θα τον θυμάμαι ως ένα παιδί σε σώμα ενήλικου και επειδή κι εγώ μέσα μου είμαι ακόμα παιδί ας κλείσουμε με κάτι ανάλαφρο, χαρούμενο και σίγουρα παιδικό! 

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου,

Δήμητρα Σκλαβούνη